O novembro pasado informaba do triste dano que a tormenta e impulso fixeron sobre unha feixoeira da horta. Actualmente, e maila agromar un chisco, a árbore segue presentando un aspecto lamentábel, tan antitético co seu ser orixinal outo, florecido e cheo de froitos...
A estas alturas da primavera, o dano segue, ou quizaves empeorou, como parecen apuntar as manchas de barola verde nas súas zonas expostas. Unha pequena galería de imaxes (esta que vos pego só unha mostra) e de consellos que me dan ao respecto varios especialistas en frutais tédelo eiquí.
O luns pasarei pola agraria, a ver o que me aconsellan alí, e para pillar a masilla cicatrizante. Non creo que me atreva a cortar polo tocón, ou sexa que xa veremos o que sae...
Unha auténtica mágoa. Desexo que se mellore a árbore :-/
ResponderEliminarMoncho Pais
Boas, Moncho:
ResponderEliminarsonche un chisco escéptico, anque desexo que floreza tanto como a árbore de Xesé... xD
Xente que coñece recomendoume cortar case polo pé, debaixo da ferida de abaixo, pero paréceme moi drástico. Podei un pouco e botei moito mástic... Agardo que a planta se recupere e engorde algo o enfraquecido tronco...
Sabes o que estou probando a implantar agora na Galiza? Pawpaws! (Asimina triloba). Son unha especie de 'chirimoyas' pequenas adaptadas a climas oceánicos tipicas dos EEUU. O seu maior problema é a raíz delicadísima e a dificultade de polinización (non autocompatíbel, amais de que as abellas pasan das súas flores), pero véxoo xa como a froita emigrante desta década (colléndolle o relevo ao Kiwi dos 80 e á Feixoa dos 90).
Xa me darás a proba, meu!
ResponderEliminarSe ves que hai negocio, eu podo ser un socio económico XD
Saúde e que a árbore medre e bote mil froles cos meus maiores desexos.
Apertas, irmán!
Moncho Pais