Libros do Mes

Como xa percibiríades, as miñas lecturas reducíronse de xeito notorio por mor dos exames -que teño que preparar de novo-, e aínda han diminuír máis, anque agardo que as entradas sobrevivan, cun chisco de esforzo...

The New Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics de Alex Preminger e T.V.F. Brogan (eds.) [E]

as edicións de Sir Gawain and the Green Knight de J.J. Anderson e de Marie Borroff [R]

The Vermilion Bird de Edward H. Schafer 

*The Cambridge History of China vol. 3: Sui and T’ang China de Dennis Twitchett e John K. Fairbank (eds.) [E] [R] 

Caligrafía Mongola

Entre as incorporacións do ano pasado á lista de Patrimonio Inmaterial da Humanidade da UNESCO estivo a caligrafía mongola, unha arte refinada e en perigo de extinción por mor, entre outras cousas, deses malvados soviéticos que cando independizaron a terra de Genghis Khan da China impuxeron, de paso, e xunto co Marxismo-Leninismo, os caracteres cirílicos, que aínda hoxe son a moneda circulante na escrita do país. Porén, hai que lamentar que estas incorporacións non inclúan a publicación de catálogos, libros e videos arredor das devanditas artes, co gallo de poderen disfrutalas e, anque sexa indirectamente, contribuír á súa preservación. Entrementres, consoládevos coas imaxes que vos adxunto...

 

A anterga Cantón

"No século oitavo, Cantón tiña unha poboación de arredor de 200.000 habitantes. Era unha cidade cosmopolita cunha enorme clase mercantil, fundamentalmente de orixe indochinesa, indonesia, india, cingalesa, persa e árabe. Este próspero porto sufriu dunha variedade de calamidades endémicas. Unha destas era o lume, que de cando en cando asolagaba as construccións de madeira, bambú e palla ata que en 806 un gobernador obrigou á poboación a instalar tellados de tella. Outra das pragas era a piratería: un asalto feroz de árabes e persas en 758, seguramente dende unha base na illa de Hainan, arruinou o comercio da urbe, mais Cantón recuperouse a comezos do século noveno, e mántívose bastante próspera ata que Huang Ch'ao, o heroe dos campesiños, a saqueou, conseguindo deste xeito rematar cunha importante fonte de ingresos para a corte imperial. A terceira praga da cidade era unha oficialidade corrupta, que aparecía con monótona regularidade mais a intervalos imprevisibles. Malia todo isto, a cidade sempre pareceu dar mostras de poder resucitar das súas cinzas. Mais a pesar da súa riqueza e importancia, parece que non foi ata que Liu Yen fundou a nación Viet (máis adiante alcumada Han) en 917 cando Cantón comezou a amosar algo da apariencia dunha sofisticada metrópole. Co renacer do comercio baixo ese monarca, as riquezas das Indias comezaron a fluir de novo, e foi quen de construír pazos e edificios gubernamentais dignos da súa nova dignidade. Cóntasenos, por exemplo, que un dos salóns reais estaba 'decorado con prata, con auga corrente por debaixo, e imaxes do sol e da lúa en cristal e ámbar enriba de dúas torres'. Os arqueólogos farían ben en buscar por reliquias do século décimo aquí".

Edward H. Schafer, The Vermilion Bird. T'ang Images of the South  

Hondeselle

Non pensedes que isto de facer agasallos no Nadal é unha mera modernización consumista. De feito, xa no Sir Gawain and the Green Knight podemos ler que nas festas de fin de ano os cabaleiros xogaban coas damas a un xogo de agasallos, onde elas tiñan que adiviñar o que agachaba a man do cabaleiro, pagando un bico nos casos de erro.

Cústame moito lembrar algúns dos presentes que Santa Claus ou os Reis Magos me trouxeron cando aínda era rapaz e me portaba ben dabondo. Das brumas da memoria rescato, creo, un Super-Cine-Exin que sen dúbida faría as delicias dos consumidores retro de agora (aqueles que senten nostalxias por Naranjito, a nocilla, a Mirinda e os peta-zetas), anque era un cine caseiro bastante cutre (e sen son!), un campamento indio de playmobil, a Crónica de la Humanidad, de Plaza & Janés, ou varios dos carísimos bonecos de He-Man, a droga dura dun rapaz con recursos nos anos 80, e dos que gustaba tan só dos viláns, híbridos estraños de humano e animal (o home-lagarto, o home-cangrexo, o home-mofeta, o home-bolboreta...). Porén, lembro case con maior claridade os agasallos que non recibín e que desexaba moito; por riba de todos eles o Castelo Greyskull, que seguro me tería decepcionado e se pode topar hoxe en subastas por moito máis de douscentos dólares, e acompañando a outros dos que sí disfrutei, coma o Pozo de Lama.

 

Magdalenas de Proust e leccións de aprendizaxe da frustración aparte, o certo é que agora comezo a aprezar a utilidade práctica de agasallos que denantes aborrecía, coma un bo par de zapatos para o inverno; e agora mércome os agasallos a min mesmo, aproveitando un anaquiño da paga extra do Nadal; estes adoitan ser libros demasiado careiros para adquirir no trafego das compras ordinarias. E este ano estou a agardar por un groso volume descatalogado de cerámicas xaponesas tradicionais, unha re-edición do estudo sobre o Palazzo Te de Ugo Bazzotti e un par de exemplares grosos da Yale University Press arredor da pintura e da caligrafía chinesas tradicionais.

Pensando, porén, que os Reises de Oriente, que están montados no petrodólar, non se esqueceran totalmente de min e decidan traerme algo diferente ao carbón, pódolles facer algunhas suxerencias aproveitando a aparición do portal español de Amazon e as súas listas públicas de desexos. Calquera dos volumes desta lista, case todos boas traducións ou coidadas edicións de clásicos casteláns, será máis aprezado que todo un cargamento de ouro, incenso e mirra...