quinta-feira, junho 30, 2016

Libros do Mes

Estiven moi liado cos exames estes días pasados para poder escribir algo eiquí, anque tiven varias ideas que ei poñer por escrito nos meses do verán. En tanto materializo esas cousiñas, velaiquí a habitual lista de lecturas consumadas e en proceso de conclusión:

Basic Math & Pre-Algebra for Dummies de Mark Zegarelli [E]

The Crusades Through Arab Eyes de Amin Maalouf [E]

*Midnight’s Children de Salman Rushdie

*Poetry and Politics: The Life and Works of Juan Chi de Donald Holzman

*Love and Math de Edward Frenkel

domingo, junho 05, 2016

Romance de FraVernero

Anque soe a tópico, o certo é que unhas das cousas que máis me sorprendeu o curso pasado, cando impartía docencia de lingua e literatura españolas a grupos de adolescentes, foi a súa absoluta indiferencia e impermeabilidade á beleza dos textos, e iso malia que me esforcei non pouco en buscarlles cousas que puideran resultarlles atractivas. Quizaves a culpa sexa propia, e o meu criterio estético excesivamente alonxado do deles; porén, non podo deixar de facer comparanzas co meu caso propio, á súa idade...

É que anque vos resulte sorprendente, o FraVernero de 15-16 anos, non tiña ningunha simpatía ou interese especial pola literatura. De certo, gustábame moito ler, e xa me ía inclinando cara as humanidades, anque levado ao rego polo bo facer da Historia e da Mitoloxía. Aínda máis: a miña fobia insobornábel pola gramática e a análise sintáctica, que aínda perdura, conpiraban para alonxarme de calquer materia que tivese que ver co traballo das palabras.

Foi naquel brumento curso de 2º de B.U.P. cando comecei a encariñarme coa linguaxe (literaria), e unha parte non menor da miña conversión agóchase nos textos que líamos nas aulas. Lembro con especial cariño os romances, un formato poético moi pegadizo, eufónico o e sinxelo, e unha fotocopia na que aparecían unha presada deles. En menos dun ano estaría lendo un par de libros deles.

Son tres as pezas que lembro en especial desa fotocopia: un era o Romance del Prisionero, un dos poucos poemas que son quen de recitar, aínda hoxe, de memoria; outro era o misterioso e evocador Romance del conde Arnaldos; a terceira, o Amarrado al duro banco de Luis de Góngora e o seu aliterante e derradeiro "al forzado de su fuerza".

O libro de texto tamén contaba cunha presada de anacos e poemas moi ben seleccionados; mais deles falaremos noutra ocasión.