sexta-feira, janeiro 31, 2014

Libros do Mes

Como xa percibiríades, as miñas lecturas reducíronse de xeito notorio por mor dos exames -que teño que preparar de novo-, e aínda han diminuír máis, anque agardo que as entradas sobrevivan, cun chisco de esforzo...

The New Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics de Alex Preminger e T.V.F. Brogan (eds.) [E]

as edicións de Sir Gawain and the Green Knight de J.J. Anderson e de Marie Borroff [R]

The Vermilion Bird de Edward H. Schafer 

*The Cambridge History of China vol. 3: Sui and T’ang China de Dennis Twitchett e John K. Fairbank (eds.) [E] [R

domingo, janeiro 26, 2014

Caligrafía Mongola

Entre as incorporacións do ano pasado á lista de Patrimonio Inmaterial da Humanidade da UNESCO estivo a caligrafía mongola, unha arte refinada e en perigo de extinción por mor, entre outras cousas, deses malvados soviéticos que cando independizaron a terra de Genghis Khan da China impuxeron, de paso, e xunto co Marxismo-Leninismo, os caracteres cirílicos, que aínda hoxe son a moneda circulante na escrita do país. Porén, hai que lamentar que estas incorporacións non inclúan a publicación de catálogos, libros e videos arredor das devanditas artes, co gallo de poderen disfrutalas e, anque sexa indirectamente, contribuír á súa preservación. Entrementres, consoládevos coas imaxes que vos adxunto...



quinta-feira, janeiro 09, 2014

A anterga Cantón

"No século oitavo, Cantón tiña unha poboación de arredor de 200.000 habitantes. Era unha cidade cosmopolita cunha enorme clase mercantil, fundamentalmente de orixe indochinesa, indonesia, india, cingalesa, persa e árabe. Este próspero porto sufriu dunha variedade de calamidades endémicas. Unha destas era o lume, que de cando en cando asolagaba as construccións de madeira, bambú e palla ata que en 806 un gobernador obrigou á poboación a instalar tellados de tella. Outra das pragas era a piratería: un asalto feroz de árabes e persas en 758, seguramente dende unha base na illa de Hainan, arruinou o comercio da urbe, mais Cantón recuperouse a comezos do século noveno, e mántívose bastante próspera ata que Huang Ch'ao, o heroe dos campesiños, a saqueou, conseguindo deste xeito rematar cunha importante fonte de ingresos para a corte imperial. A terceira praga da cidade era unha oficialidade corrupta, que aparecía con monótona regularidade mais a intervalos imprevisibles. Malia todo isto, a cidade sempre pareceu dar mostras de poder resucitar das súas cinzas. Mais a pesar da súa riqueza e importancia, parece que non foi ata que Liu Yen fundou a nación Viet (máis adiante alcumada Han) en 917 cando Cantón comezou a amosar algo da apariencia dunha sofisticada metrópole. Co renacer do comercio baixo ese monarca, as riquezas das Indias comezaron a fluir de novo, e foi quen de construír pazos e edificios gubernamentais dignos da súa nova dignidade. Cóntasenos, por exemplo, que un dos salóns reais estaba 'decorado con prata, con auga corrente por debaixo, e imaxes do sol e da lúa en cristal e ámbar enriba de dúas torres'. Os arqueólogos farían ben en buscar por reliquias do século décimo aquí".

Edward H. Schafer, The Vermilion Bird. T'ang Images of the South  

quarta-feira, janeiro 01, 2014

Hondeselle

Non pensedes que isto de facer agasallos no Nadal é unha mera modernización consumista. De feito, xa no Sir Gawain and the Green Knight podemos ler que nas festas de fin de ano os cabaleiros xogaban coas damas a un xogo de agasallos, onde elas tiñan que adiviñar o que agachaba a man do cabaleiro, pagando un bico nos casos de erro.

Cústame moito lembrar algúns dos presentes que Santa Claus ou os Reis Magos me trouxeron cando aínda era rapaz e me portaba ben dabondo. Das brumas da memoria rescato, creo, un Super-Cine-Exin que sen dúbida faría as delicias dos consumidores retro de agora (aqueles que senten nostalxias por Naranjito, a nocilla, a Mirinda e os peta-zetas), anque era un cine caseiro bastante cutre (e sen son!), un campamento indio de playmobil, a Crónica de la Humanidad, de Plaza & Janés, ou varios dos carísimos bonecos de He-Man, a droga dura dun rapaz con recursos nos anos 80, e dos que gustaba tan só dos viláns, híbridos estraños de humano e animal (o home-lagarto, o home-cangrexo, o home-mofeta, o home-bolboreta...). Porén, lembro case con maior claridade os agasallos que non recibín e que desexaba moito; por riba de todos eles o Castelo Greyskull, que seguro me tería decepcionado e se pode topar hoxe en subastas por moito máis de douscentos dólares, e acompañando a outros dos que sí disfrutei, coma o Pozo de Lama.

http://i.ebayimg.com/t/MOTU-Slime-Pit-Masters-of-the-Universe-MISB-MOC-sealed-box-MIB-He-Man-/00/s/MTA3NVgxNjAw/z/1z0AAOxy1JBSSc31/$T2eC16RHJFsFFSUP8tTOBSSc3zMS7w~~60_12.JPG 

Magdalenas de Proust e leccións de aprendizaxe da frustración aparte, o certo é que agora comezo a aprezar a utilidade práctica de agasallos que denantes aborrecía, coma un bo par de zapatos para o inverno; e agora mércome os agasallos a min mesmo, aproveitando un anaquiño da paga extra do Nadal; estes adoitan ser libros demasiado careiros para adquirir no trafego das compras ordinarias. E este ano estou a agardar por un groso volume descatalogado de cerámicas xaponesas tradicionais, unha re-edición do estudo sobre o Palazzo Te de Ugo Bazzotti e un par de exemplares grosos da Yale University Press arredor da pintura e da caligrafía chinesas tradicionais.

Pensando, porén, que os Reises de Oriente, que están montados no petrodólar, non se esqueceran totalmente de min e decidan traerme algo diferente ao carbón, pódolles facer algunhas suxerencias aproveitando a aparición do portal español de Amazon e as súas listas públicas de desexos. Calquera dos volumes desta lista, case todos boas traducións ou coidadas edicións de clásicos casteláns, será máis aprezado que todo un cargamento de ouro, incenso e mirra...