"O exame que xeraba o maior prestixio era o chin shih. Este exame -tal coma quedou fixado no reinado de Hsüan tsung- constaba de tres partes: primeiro un test de coñecemento memorizado dos clásicos confucianos, a seguir unha proba de destreza literaria e finalmente unha serie de disertacións. No que atinxe á primeira sección do chin shih e doutros exames regulares, os textos canónicos organizábanse en series de 9, clasificados en maiores -o Li chi e o Tso chuan-, medianos -Mao shih, I li e Chou li- e menores -o Chou i, o Shang shu, o Kung-yang chuan e o Ku-liang chuan- (...). A segunda sección do chin shih era unha proba de composición literaria, incluíndo habitualmente a escrita dun poema (shih) e dunha rapsodia (fu) con tema e rimas prescritas. Finalmente había unha sección de 'disertacións sobre problemas de actualidade', con cinco preguntas principais que se dividían en múltiples preguntas secundarias, cada unha das cales requería un par de frases de comentario por parte dos candidatos".
David McMullen - State and Scholars in T'ang China
Sem comentários:
Enviar um comentário