A última vez que visitara o pazo de Don Ramón Otero Pedrayo, en Trasalba, lembro que me sorprendera o feito de que os libros agochábanse baixo estanterías con portas de cristal, cousa que me parecera pouco práctica á hora de poder botarlle man aos volumes. Agora, anos despois (e con moitos máis examplares nos meus propios anaqueis) doume conta da súa utilidade, e da facilidade e rapidez coa que enormes cantidades de pó apousentan nos dorsos superiores e nas traseiras...
Sem comentários:
Enviar um comentário