O Vernero que foi - Agosto '10

Logo do triunfo estival nos exames de acceso ao mandarinato, a canícula de 2010 debeu ser unha época de pracer, descanso e lecturas intensificadas, anque a miña escasa memoria ten que recorrer a fotos e entradas vellas para iluminarme. Testemuño dos libros que navegaba son dúas entradas que releo e que me permiten reconstruír o groso de ditas lecturas; un proceso de reconstrucción e loita contra o tempo e o esquecemento facilitado a partir do mes seguinte polo comezo dunha sección/listaxe de libros lidos e/ou en curso como derradeira entrada mensual, e que me vai permitir, dende este setembro, crear unha nova sección de podcasts coas miñas lembranzas, valoracións e e interiorización de ditas lecturas. 

Un pouso de fel dame ver a entrada (e a foto) da nosa cadela Clío, desaparecida nestes once anos entre noite e néboa; o libro que ela tamén tentara interiorizar por vía oral fica aínda no piso da rúa Capela, e este tarde funlle a tirar unha foto, testemuño mudo da súa ausencia e da súa inocente trasnada. Con gusto deixaríalle hoxe engulir boa parte da miña biblioteca a cambio de tela de novo a man, tirarlle das orellas e rascarlle o bandullo unha outra volta...

Algo que non vexo na bitácora pero que acaba de refrescarme Emaín a través de publicación no facebook é que no agosto de 11 anos atrás estabamos tamén na Casa da Cultura de Outes (tamén visitada hoxe a súa biblioteca) para presentar o seu primeiro libro, Antítese Nativa. Neste periodo de confinamento, Manuel López gañou tantos premios e publicou tantos libros que non ser por onde comezar esta volta, pero tentarei cada mes ou par de meses ir metendo unha reseña de cadanseu libro; se segue ao mesmo ritmo de escrita e publicación, penso que non as rematarei ata dentro doutros once anos máis...