segunda-feira, junho 26, 2006

Edipo e a Esfinxe

13 comentários:

SurOeste disse...

Dime un amigo que nunca atopa agaricus campestres no seu blog, por máis que vén, día tras día, só trufas e máis trufas.

eue disse...

A edipo non lle sae á conta.

Laurindinha disse...

Que mirada tan intensa. De quen é o lenzo?

O Breogán de Gáidil disse...

Pode ser de Gustave Moreau?

Anónimo disse...

Por què hai quen pregunta sabendo xa a resposta...

Anónimo disse...

Dura reflexion onde as haxa. Ci penserò...

O Breogán de Gáidil disse...

Pregunto sabendo porque son galego.

Anónimo disse...

Pois eu xuraría que é un fotograma de "Heat", ¿ou non é Joe Dalessandro o que está escoitando pacientemente ó travesti que se lle botou enriba? Se cadra non é realmente un travesti, a ver se vai ser unha drag queen. Pero é Joe Dalessandro seguro.
¿Non me estarán tomando o pelo cun deses xogos de rol sofisticados e warhammeros? Vai ser que si.

O Breogán de Gáidil disse...

Pois eu non sabía quen era o tal Dalessandro, pero poñendo o nome no gúguel véselle un parecido bastante grande.

SurOeste disse...

As trufas son alucinóxenas?

SurOeste disse...

O tío Pepin debería volver á dieta de caldo e agaricus campestris.

Anónimo disse...

Por culpa de Edipo Allesandro e da Esfinxe Drag Queen vai Suroeste e méteme en cintura cunha dieta estricta de caldo (non vai poder ser de grelos, lástima) e de agaricus campestris. O verán vai ser gastronomicamente pobre. Todo sexa por satisfacer a Suroeste.
En canto a Breogán, xa sabe o que din: a realidade imita á arte. Se a esfinxe de Moreau pousou a garra onde semella e Edipo está dotado coma parece que está Dallesandro non é estraño que á drag queen se lle levante a súa ala. En fin, vou botar o unto na pota.

Anónimo disse...

Ah...

aquel mozo Joe por quen se escribiron altos versos (Little Joe never once gave it away/Everybody had to pay and pay/A hustle here and a hustle there/New york city is the place where they said...)

invademe a mesma melancolia de Edipo no intre de contestar, que é a de quen sabia que a repeticion é a condea (v. gr.: Kafka, Borges)...

rebelariame noutras circunstancias: pero limitome a pensar, como Edipo, nesa repeticion a idea do paradoxo...

antes da morte inevitable da esfinxe, sorriu ironicamente e pronunciou estas mesmas palabras que eu escoitei dicir a Gilles Deleuze en persoa: Stadt macht frei.


N.