Patti Smith, K.O.D.A.K.

súplica para George Franju

retrata isto. eu farei o asasino. 16 milímetros.
ébano e marfil. o contraste máis puro. iris pechado.
ábrete sésamo. unha pantalla de cremoso raso branco.
nese colo de boda un branco gato persa. unha pálida
man acaríñao. ronroneo de leite. acércate lentamente. son eu, ves?.
nun traxe negro de seda. gafas escuras. luvas de cabritiña.
tan sinistro coma permita a lei. volvín
da ópera. micho merodeador micho macho.
se son un macho entón non importa.

estou na repisa. a unha caída de varios pisos.
como puiden executar este brillante desfile de pasarela? iso depende
de ti. franju. mais alí estou. pousada no
alféizar da súa xanela igualiño que un suxo paxaro azul, o dorso do meu
pescozo está mollado. séntome alí polo que parecen horas.
un xogo de xadrez con pezas humanas. ela fai o primeiro movemento.

é bastante sinxelo. ela érguese para axustar as súas
medias caídas. ás súas púas de pascua viríalles ben
algo de vaselina. o seu xesto mate reflexándose
no charol. dispara á azorada
vaidade. imaxe no espello. mira ao bicador
fitando dende a mica. pintura de beizos tan espesa
que poderías tallar as túas iniciais nela.

ningún alias non eu. as miñas iniciais son PLS e gustaría
de deixar o meu monograma. primeirísimo primeiro plano
do meu puño firme. fresca e fría coma o mentol. o tipo
de seguridade que un consegue através dunha nariz aberta.

cocaína. podo facelo. mira como ergo os meus dedos
de coiro. páxaro azul escocendo por un pescozo branco e carnoso.
golpeo. non é rival para mín. o frío, adhesivo
toque do polbo. saco a luva
ruxe-ruxe. glub glub. xa non está.

mentres aparecen os títulos de crédito iniciais. o asasino,
veloz coma un atleta, está escapando.
brincando de tellado en tellado
correndo contra o fondo de formas piramidais
cara a escea/sena de escuridade

música de persecución. o asasino.
16 mm. branco e negro.
g. franju. con patti smith.

george franju. mediatízame.
dispárame coa kodak.
fareino de balde.