Xa que estamos a Día de Difuntos, e malia que un sexa ateo, aproveito para lembrar ao meu director de cine favorito, xunto co meu director de teatro favorito; ámbolos dous rusos e revolucionarios, artistas de Vangarda, discípulo e mestre.
Noutro lado xa falei dos dous, polo que alí remito aos interesados. De todos xeitos, a escolla na evocación de hoxe tampouco é accidental ou mera cuestión de gusto, xa que a moitos vos sonará certo proxecto que o director soviético tentou levar a cabo no chan do Anáhuac, baixo título 'Que viva México!', e que rematou no máis estrepitoso dos fracasos, e convertíndose nunha peculiar traxedia persoal de Eisenstein.
Malia que a película nunca foi rematada por Serguei Miháilovitch (a explicación levaríanos por unha longa, sórdida e enrevesada senda que inclúe problemas de orzamento, a mente brumenta do ruso, certos escarceos homosexuais e pornográficos e os temores ás posíbeis represalias do Tío Joe alá na fría Moscovia), o material foi empregado, sen permiso e para rabia inmensa do director, en varias outras películas: Thunder Over Mexico, Eisenstein in Mexico, Death Day, e Time in the Sun. Anos despois, trala súa morte, o seu amigo, actor e tamén cineasta Grigori Alexandrov foi quen de reproducir unha versión considerábelmente fiel ao proxecto inicial, que consistía nun prólogo, un epílogo e nunha serie de 4 frescos relativamente independentes (Sandunga, Maguey, Fiesta e Soldadera) que reflexaban a historia de México dende a época precolonial ata o presente. Un presente que remataba xustamente co Dia De Los Muertos, que malia ser festividade case internacional, é especialmente festexada no país de Moctezuma con, entre outras cousas, unhas caveiras ornamentais e comestíbeis de zucre...
Pequena homenaxe a Eisenstein e ao México fiel ás súas tradicións autóctonas e híbridas, e fundida no fotograma máis explícito do que todas as miñas verbas, malia o puritanismo colorista:
Noutro lado xa falei dos dous, polo que alí remito aos interesados. De todos xeitos, a escolla na evocación de hoxe tampouco é accidental ou mera cuestión de gusto, xa que a moitos vos sonará certo proxecto que o director soviético tentou levar a cabo no chan do Anáhuac, baixo título 'Que viva México!', e que rematou no máis estrepitoso dos fracasos, e convertíndose nunha peculiar traxedia persoal de Eisenstein.
Malia que a película nunca foi rematada por Serguei Miháilovitch (a explicación levaríanos por unha longa, sórdida e enrevesada senda que inclúe problemas de orzamento, a mente brumenta do ruso, certos escarceos homosexuais e pornográficos e os temores ás posíbeis represalias do Tío Joe alá na fría Moscovia), o material foi empregado, sen permiso e para rabia inmensa do director, en varias outras películas: Thunder Over Mexico, Eisenstein in Mexico, Death Day, e Time in the Sun. Anos despois, trala súa morte, o seu amigo, actor e tamén cineasta Grigori Alexandrov foi quen de reproducir unha versión considerábelmente fiel ao proxecto inicial, que consistía nun prólogo, un epílogo e nunha serie de 4 frescos relativamente independentes (Sandunga, Maguey, Fiesta e Soldadera) que reflexaban a historia de México dende a época precolonial ata o presente. Un presente que remataba xustamente co Dia De Los Muertos, que malia ser festividade case internacional, é especialmente festexada no país de Moctezuma con, entre outras cousas, unhas caveiras ornamentais e comestíbeis de zucre...
Pequena homenaxe a Eisenstein e ao México fiel ás súas tradicións autóctonas e híbridas, e fundida no fotograma máis explícito do que todas as miñas verbas, malia o puritanismo colorista:
3 comentários:
Foto fermosísima e cargada de significado. Sobran as verbas.
Un saúdo
hehehe
o Fravernero e Eisenstein.
Os tópicos perduran.
fermoso escoitar falar de eisenstein nestes tempos nos que o dictado dos medios nos tiua a todos como presuntos admiradores de Obama...
Cousas da vida.
Enviar um comentário