Non é que teña moita man para as seccións fixas. A 'Oteriana' quedou sen aire, mais confío en que esta, na que homenaxeo a figuras senlleiras do movemento comunista, aínda perdure alomenos por uns meses...
Vyacheslav Menzhinsky (1874-1934) foi un revolucionario de orixe polaca e aristocrática, e o segundo Comisario do Pobo para as Finanzas despois da Revolución de Outubro. Neste cargo non tivo moitas oportunidades de lucirse (nos primeiros días, o seu ministerio consistía exclusivamente nun diván no que permanecía deitado o comisario, cunha folla de papel engadida na que poñía 'Comisariado de Finanzas', e o seu papel principal consistía en organizar a grupos de mariñeiros para que asaltasen os vellos bancos do estado e forzaran aos funcionarios, a punta de pistola, a soltar a pasta). Sería máis adiante, a partir de 1926, cando Menzhinsky acade algo máis de sona coma o heredeiro de 'Felix de Ferro' na OGPU, o servizo de seguridade soviético que sucedera á Cheka.
Digno heredeiro da intelligentisa pre-revolucionaria, Vyacheslav era un home culto e refinado, se ben un tanto diletante (Trotsky, de língua sempre afiada coma unha espada, dicía del que parecía máis ben a sombra dun home a medio facer, un pobre boceto dun debuxo inacabado). Desenrolara un dominio fluído sobre máis de 10 linguas, entre elas o koreano, chinés, turco e o persa (esta última aprendeuna ex profeso para poder ler a Omar Khayyám na súa língua orixinal).
Coma chekista, a súa labor foi bastante eficaz, conseguindo desbaratar as accións dos centros antibolcheviques do estranxeiro mediantes varias operacións de contra-intelixencia (as operacións Trust e Sindikat-2), alén da captura e execución do espía británico Sidney Reilly.
Culto e enfermizo coma un personaxe decadentista, este retrato bolchevique de Dorian Gray sufriu nos seus derradeiros anos dunha anxina aguda que o converteu prácticamente nun inválido. Recostado nun sofá do seu despacho da Lubyanka, Menzhinsky despachaba os diferentes casos e interrogatorios que eran a prerrogativa e o privilexio do Inquisidor Maior da república dos sóviets.
Fiel seguidor de Stalin, a cuxa alta sombra medrou como pranta vizosa, Menzhinsky será, con todo, o segundo e último xefe da Cheka en amosar a continuidade coa Revolución traizoada e unha certa honestidade e independencia con respecto ás fantasías e terrores delirantes do terríbel xeorxiano. Os seus sucesores no cargo serán meros psicofantas pervertidos e sádicos facendo os traballos suxos e agardando á que os pillase o reverso tenebroso da roda da fortuna. Os tres rematarían fusilados en circumstancias predecíbeis e similares...
Vyacheslav Menzhinsky (1874-1934) foi un revolucionario de orixe polaca e aristocrática, e o segundo Comisario do Pobo para as Finanzas despois da Revolución de Outubro. Neste cargo non tivo moitas oportunidades de lucirse (nos primeiros días, o seu ministerio consistía exclusivamente nun diván no que permanecía deitado o comisario, cunha folla de papel engadida na que poñía 'Comisariado de Finanzas', e o seu papel principal consistía en organizar a grupos de mariñeiros para que asaltasen os vellos bancos do estado e forzaran aos funcionarios, a punta de pistola, a soltar a pasta). Sería máis adiante, a partir de 1926, cando Menzhinsky acade algo máis de sona coma o heredeiro de 'Felix de Ferro' na OGPU, o servizo de seguridade soviético que sucedera á Cheka.
Digno heredeiro da intelligentisa pre-revolucionaria, Vyacheslav era un home culto e refinado, se ben un tanto diletante (Trotsky, de língua sempre afiada coma unha espada, dicía del que parecía máis ben a sombra dun home a medio facer, un pobre boceto dun debuxo inacabado). Desenrolara un dominio fluído sobre máis de 10 linguas, entre elas o koreano, chinés, turco e o persa (esta última aprendeuna ex profeso para poder ler a Omar Khayyám na súa língua orixinal).
Coma chekista, a súa labor foi bastante eficaz, conseguindo desbaratar as accións dos centros antibolcheviques do estranxeiro mediantes varias operacións de contra-intelixencia (as operacións Trust e Sindikat-2), alén da captura e execución do espía británico Sidney Reilly.
Culto e enfermizo coma un personaxe decadentista, este retrato bolchevique de Dorian Gray sufriu nos seus derradeiros anos dunha anxina aguda que o converteu prácticamente nun inválido. Recostado nun sofá do seu despacho da Lubyanka, Menzhinsky despachaba os diferentes casos e interrogatorios que eran a prerrogativa e o privilexio do Inquisidor Maior da república dos sóviets.
Fiel seguidor de Stalin, a cuxa alta sombra medrou como pranta vizosa, Menzhinsky será, con todo, o segundo e último xefe da Cheka en amosar a continuidade coa Revolución traizoada e unha certa honestidade e independencia con respecto ás fantasías e terrores delirantes do terríbel xeorxiano. Os seus sucesores no cargo serán meros psicofantas pervertidos e sádicos facendo os traballos suxos e agardando á que os pillase o reverso tenebroso da roda da fortuna. Os tres rematarían fusilados en circumstancias predecíbeis e similares...
2 comentários:
Ao final todos os grandes persoeiros bolcheviques acabaron fusilados. E logo, anos despois, lembrados mesmo nalgún nome de rúa praza, etc. Vaites de contradicións!!!
Interesante.
Enviar um comentário