Para os habituais desta casa xa é ben coñecida a súa tortuosa afición non só á ideoloxía marxista, senón á súa estética.
Rematada a biografía anecdótica de Simon Sebag Montefiore sobre a Corte do Tsar Vermello (teño outra entrada na recámara sobre os escritores tirada dela que gardarei para máis adiante...), estou pensando agora en botar man a unha de tres opcións: as memorias e cartas de Felix Edmundovich Dzerzhinsky ('Felix de Ferro', o heroe revolucionario incorruptíbel e primeiro encargado da Cheka), os 'Arabescos Filosóficos' de Nikolai Bukharin, o fillo predilecto do Partido, ou a presunta novela deste último que, segundo as miñas fontes, acaba de saír en castelán (Editorial Pre-textos).
Despois están os libros a sacar da biblioteca universitaria. Lembro de pasada unha voluminosa historia da Terceira Internacional que teñen no fondo de Historia (o malo é que está en francés), e debería comprobar se teñen algunha peza do bolchevique heterodoxo e proletkulteiro Alexandr Bogdanov (autor da novela comunista de ciencia ficción Estrela Vermella e de investigacións sobre Cultura e Marxismo e sobre a disciplina por el creada da Tectoloxía, unha importante precursora da Cibernética).
Nembargantes, a miña lista da compra inclúe algo máis que ranciadas (tamén estaría ben pillar un libro de Babha ou o 'Death of a discipline' de Gayatri Chakravorty Spivak), e como teño que alternar o meu tempo entre as distintas aficións, o máis probable é que me dedique a outras lecturas durante os próximos días.
Non me esquezo de engadir o necesario elemento de Kitch Socialista (ou Comunista), que hoxe transmuta en forma oriental, para os fans da alteridade. O seguinte é un cartaz do Partido Comunista de Bangladesh, conmemorando o 50 aniversario do movemento Tebhaga, unha exitosa campaña de axitación que desenrolou o Partido no que daquela aínda era Bengala co obxeto de limitar o poder dos terratenentes.
Outro día, outra cousa.
Saúde!
[addendum: a día de escribir esta nota -26 de xaneiro do 2018- lamento que o devalar das ondas virtuais fixo desaparecer a imaxe que mencionaba]
Rematada a biografía anecdótica de Simon Sebag Montefiore sobre a Corte do Tsar Vermello (teño outra entrada na recámara sobre os escritores tirada dela que gardarei para máis adiante...), estou pensando agora en botar man a unha de tres opcións: as memorias e cartas de Felix Edmundovich Dzerzhinsky ('Felix de Ferro', o heroe revolucionario incorruptíbel e primeiro encargado da Cheka), os 'Arabescos Filosóficos' de Nikolai Bukharin, o fillo predilecto do Partido, ou a presunta novela deste último que, segundo as miñas fontes, acaba de saír en castelán (Editorial Pre-textos).
Despois están os libros a sacar da biblioteca universitaria. Lembro de pasada unha voluminosa historia da Terceira Internacional que teñen no fondo de Historia (o malo é que está en francés), e debería comprobar se teñen algunha peza do bolchevique heterodoxo e proletkulteiro Alexandr Bogdanov (autor da novela comunista de ciencia ficción Estrela Vermella e de investigacións sobre Cultura e Marxismo e sobre a disciplina por el creada da Tectoloxía, unha importante precursora da Cibernética).
Nembargantes, a miña lista da compra inclúe algo máis que ranciadas (tamén estaría ben pillar un libro de Babha ou o 'Death of a discipline' de Gayatri Chakravorty Spivak), e como teño que alternar o meu tempo entre as distintas aficións, o máis probable é que me dedique a outras lecturas durante os próximos días.
Non me esquezo de engadir o necesario elemento de Kitch Socialista (ou Comunista), que hoxe transmuta en forma oriental, para os fans da alteridade. O seguinte é un cartaz do Partido Comunista de Bangladesh, conmemorando o 50 aniversario do movemento Tebhaga, unha exitosa campaña de axitación que desenrolou o Partido no que daquela aínda era Bengala co obxeto de limitar o poder dos terratenentes.
Outro día, outra cousa.
Saúde!
[addendum: a día de escribir esta nota -26 de xaneiro do 2018- lamento que o devalar das ondas virtuais fixo desaparecer a imaxe que mencionaba]
2 comentários:
Eu gosto destas curiosidades, e nunca deixo de sorprenderme (e a súa erudición filomarxista tampouco).
Tanto como erudicción, quédame grande...
Iso sí, lembra que nos queda unha discusión pendente (eppur si muove...)
Un saúdo!
Enviar um comentário