sábado, maio 30, 2020

Libros do Mes

Historia de la literatura griega de Albin Lesky [E]

Letters and Epistolary Culture in Early Medieval China de Antje Richter

Manuel II Paleologus (1391–1425): A Study in Late Byzantine Statesmanship de John Barker [E]

The Trial of Socrates de I.F. Stone [E]

*The Book of Documents de Bernhard Karlgren [E]

*Plato de Benjamin Jowett (tr.)

*Plato and the Trial of Socrates de Tom Brickhouse e Nicholas Smith [E]

*Lenguaje matemático, conjuntos y números de Miguel Delgado e Mª José Muñoz

quarta-feira, maio 27, 2020

Back to square 1

Como xa vos teño comentado, este curso púxenme a choiar de xeito académico coas mates; porén, visicitudes xerais e particulares fixeron que non dispuxese do tempo que necesitaba investir nelas, e seguramente pequei de ambicioso na idea de cursar tres materias nun só ano. Nos meses que fican ata setembro, vou ver se son capaz de resolver a de Lenguaje Matemático, Conjuntos y Números, e ei empregar un anaco desta bitácora coma diario de autoaprendizaxe onde ir colando notas, reflexións e comentarios.

Acabo de refacer os 12 exercicios do tema 1 do libro. Cometín máis erros dos que agardaba: cousas a ter en conta:

-O 5a (un exercicio de transformar unhas frases de linguaxe ordinaria en proposicións lóxicas) penso que non o teño mal, xa que hai un certo grado de subxectividade á hora de decidir qué constitúe unha proposición; as frases eran 'Si salto en vertical, entonces caigo en el mismo sitio. He saltado y no he caído en el mismo sitio. Luego, no he saltado en vertical'. O que se agardaba era que reflexásemos a lei 'modus tollendo tollens', a saber, (p → q) ∧ ¬q ⇒ ¬p, donde p: "salto en vertical" e q: "caigo en el mismo sitio". Eu creei tres proposicións a partir destas frases, a saber, p: "salto", q: "me desplazo verticalmente" e r: "caigo en el mismo sitio", e as expresión lóxicas que me saía eran (p∧q) → r; p∧¬r; ¬q ou (tentando sintetizar todo) p∧¬r → ¬q.

-O exercicio 8 era un de creación de proposicións clausuladas, o cal non é excesivamente complexo, pero sí latoso (como nunha multiplicación por moitas cifras, é doado colar un despiste que che dea ao trate coa calculación). Tiven 3 erros (nos subapartados a, c e e), pero foron todos o mesmo, a saber: cando tes unha disxunción e unha das proposicións é unha tautoloxía (= 1), a disxunción tamén é unha tautoloxía: p∨1 = 1. Aquí metín a zoca porque é moi similar ao caso cando tes conxunción en vez de disxunción, e nese caso, o resultado é a proposición mesma: p∧1 = p.

-O exercicio 11 dérame problemas a primeira vez que o fixera e volveumos a dar agora, básicamente porque o que pide é algo que non se explica no libro de texto. O exercicio proporciónache os resultados da táboa de verdade dunha proposición (por exemplo, 0110) e logo pídeche que atopes un par de proposicións equivalentes a esa táboa. O xeito máis sinxelo é o que segue: ao ter catro ringleiras, esta táboa de verdade é o resultado das combinacións de dúas proposicións nucleares, p e q.  A táboa con tódolos posíbeis valores destas dúas e as súas negacións sería:

p       q      ¬p     ¬q

0       0      1        1 
0       1      1        0
1       0      0        1
1       1      0        0

Para o exemplo, 0110, primeiro mira en qué posicións a proposición ten valor de 1 (neste caso, segunda e terceira). Vas ás correspondentes filas da táboa e buscas as proposicións que teñen valor 1 nesas filas - neste caso, q e ¬p na fila 2, p e ¬q na fila 3. Se combinamos cada par destas proposicións con conxunción (que só emitirá un valor de 1 se as dúas proposicións teñen 1 tamén), o resultado é (¬p∧q) e (p∧¬q), cos valores 0100 e 0010 respectivamente. Se xuntamos agora estes dous con disxunción (que emite valor de 1 sempre e cando algunha das dúas proposicións teña 1 na mesma posición) o resultado é 
(¬p∧q)∨(p∧¬q), que reúne a táboa de verdade requerida (0110).

Para conseguir unha segunda proposición equivalente podemos manipular a proposición obtida mediantes reglas lóxicas (por exemplo, a distributiva). Outro método é aplicar a mesma estratexia que antes pero 'ao revés': no canto de fixarnos en cándo as proposicións teñen valor 1, fixámonos en cándo teñen valor 0; neste caso, sáennos p e q na fila 1 e ¬p e ¬q na fila 4. Se as combinamos con disxunción temos (p∨q) e (¬p∨¬q), cos valores 0111 e 1110 respectivamente. Se xuntamos agora estes dous con conxunción  (que esixe que as columnas equivalentes teñan ámbalas dúas 1 para dar un resultado de 1), conseguimos o resultado que necesitábamos: (p∨q)∧(¬p∨¬q), que reúne a táboa de verdade requerida (0110).

segunda-feira, maio 25, 2020

O Vernero que foi - Abril-Maio '09


Do mesmo xeito que este ano andiven liadísimo coa conversión forzosa da docencia ao formato dixital e co homeschooling do meu pequeno, nos dous meses da primavera de 2009 tampouco é que me sobrara o tempo libre, e testemuño son as (para aquel tempo) escasas entradas que ornan a bitácora, as máis delas moi breves, imaxes ou vídeos. Aos derradeiros traballos do Máster do Universo nos seus respectivos módulos sumábaselles o de organización, xestión e participación no Urbes Europaeae -lamentábelmente, a súa derradeira edición-, que como era de agardar, resultou molto divertente, con excursións a Portugal e ponencias interesantes. Creo lembrar a Tina Bischoff falando da 'Cidade Apocalíptica' de Torrente Ballester, ou ás italianas da Università degli Studi di Napoli "L'Orientale" sobre o "Viaje de Turquía" de Cristóbal de Villalón que me levaría a mercar o libro.

Falando de libros, albisco que lía daquela os meus primeiros tomos de K. Dick, na eterna preparatoria da miña tese doutoral que durme o soño dos xustos nunha pirámide ata o día que teña tempos exploratorios de ocio; algunhas das outras lecturas riman de xeito non buscado con algunha inquedanzas e volumes do presente destas liñas - os Arabesques de Bukharin coa súas memorias que penso mercar un día próximo, o neoplatonismo de Grabar coa miña lectura actual dos Diálogos do Filósofo, o Roman Games de Auget co Spectacles of Death de Kyle que once anos despois por fín me decidín a mirar...

Porén, o máis importante é o que non se escrebe: neses dous meses tiveron lugar os comezos da miña relación coa que a día de hoxe é a miña dona, e nai de Mamoru pequeno, e de días e de lembranzas moi felices que preludiaban unha nova era nos estadios psicolóxicos e vivenciais de FraVernero: o tempo das tebras remataba, e no seu canto abríase un escenario de luz dourada e escintilante tal que o pan de ouro dos mosaicos e iconos bizantinos aos que tanto aprezo lle teño.

quinta-feira, maio 21, 2020

Kαι συ, youtuber?

Ben sei que vos teño un chisco abandonados no Pazo; parte deste desleixo débese ao traballo e á paternidade, cada un dos cales chucha intensamente no tempo libre do que antes gozaba o Mantedor, e ámbolos dous vense intensificados pola epidemia e o confinamento. E logo, claro está, o tempo para lecturas segue a ocupar un lugar prominente coma o único ocio / formación ao que só renuncio de moi mala gana. Porén, hai algo máis que me resta tempo para a escrita virtual, é a elaboración de vídeos: na miña canle de youtube estou a pendurar lecturas comentadas dos poemas da antoloxía chinesa 唐詩三百首 (Trescentos poemas da dinastía Tang) e notas/resumos doutra lectura coetánea dos diálogos de Platón. Se calquera destes eidos vos interesa podedes ir a botarlle un ollo, anque advirto de antemán que as estou a facer na koiné universal, a língua de Shakespeare.

quarta-feira, maio 06, 2020

segunda-feira, maio 04, 2020

Computer Regained

Logo dunha pequena viaxe de recuperación, voltamos ao paraíso e a sentar no dourado trono, ao tornar o meu caro portátil novamente ás miñas mans. Síntese un xa medio cyborg ante a dependencia da maquinaria (moito máis en tempos de confinamento), só lixeiramente compensada  (compartida) co novo móbil que merquei e que me permite escoitar podcasts e ler libros, entre outras funcións.