"No século oitavo, Cantón tiña unha poboación de arredor de 200.000 habitantes. Era unha cidade cosmopolita cunha enorme clase mercantil, fundamentalmente de orixe indochinesa, indonesia, india, cingalesa, persa e árabe. Este próspero porto sufriu dunha variedade de calamidades endémicas. Unha destas era o lume, que de cando en cando asolagaba as construccións de madeira, bambú e palla ata que en 806 un gobernador obrigou á poboación a instalar tellados de tella. Outra das pragas era a piratería: un asalto feroz de árabes e persas en 758, seguramente dende unha base na illa de Hainan, arruinou o comercio da urbe, mais Cantón recuperouse a comezos do século noveno, e mántívose bastante próspera ata que Huang Ch'ao, o heroe dos campesiños, a saqueou, conseguindo deste xeito rematar cunha importante fonte de ingresos para a corte imperial. A terceira praga da cidade era unha oficialidade corrupta, que aparecía con monótona regularidade mais a intervalos imprevisibles. Malia todo isto, a cidade sempre pareceu dar mostras de poder resucitar das súas cinzas. Mais a pesar da súa riqueza e importancia, parece que non foi ata que Liu Yen fundou a nación Viet (máis adiante alcumada Han) en 917 cando Cantón comezou a amosar algo da apariencia dunha sofisticada metrópole. Co renacer do comercio baixo ese monarca, as riquezas das Indias comezaron a fluir de novo, e foi quen de construír pazos e edificios gubernamentais dignos da súa nova dignidade. Cóntasenos, por exemplo, que un dos salóns reais estaba 'decorado con prata, con auga corrente por debaixo, e imaxes do sol e da lúa en cristal e ámbar enriba de dúas torres'. Os arqueólogos farían ben en buscar por reliquias do século décimo aquí".
Edward H. Schafer, The Vermilion Bird. T'ang Images of the South
Sem comentários:
Enviar um comentário