En última instancia, os obxetivos da arquitectura contemporánea e da policía converxen de xeito chocante arredor do problema do control das masas. Como temos visto, os deseñadores de centros comerciais e de espazos pseudo-públicos atacan á multitude a través da súa homoxeneización. Constrúen barreiras arquitectónicas e semióticas para filtrar aos "indesexables". Pechan á masa que fica, dirixindo a súa circulación cunha ferocidade behaviorista. Esta vese estimulada polos estímulos visuais, abotargada polo muzak, algunhas veces incluso perfumada con ambientadores invisibles. Esta orquestación Skinneriana, cando está ben artellada, produce unha evidente sinfonía comercial dunha marabunta de mónadas consumidoras movéndose dunha caixa rexistradora a outra.
Mike Davis, City of Quartz
Sem comentários:
Enviar um comentário