Eis a terceira fornada de chutney que se cociñara o verán do 2015; neste caso, empregáramos tomates verdes, mesturados en certa medida con mazás e cebolas, alén de especies e algún froito seco.
A cor neste caso é a máis 'acastañada', o cal ten a súa lóxica, xa que os tomates que se empregaron nel non estaban vermellos; no que toca ás especias, creo que empreguei máis ou menos as mesmas que en casos anteriores.
Na primeira cata, o que primeiro me chamou a atención foi unha certa acidez; nas seguintes, o sabor xa se amosou máis complexo, doce, quizaves o máis 'afroitado' dos tres chutneys que se viron ata agora.
Igual que ao previo, voulle conceder un apto; non é nada que quite o senso, mais acompaña de xeito delicioso calquera carne ou comida salgada (especialmente queixos).
Sem comentários:
Enviar um comentário