Na entrada do verán -e das vacacións- do 2007 ía rematando as últimas lecturas da carreira, e entre unha e outra erupción lírica encol de Ginger, engadía algún fragmento de The Death of the Heart de Elizabeth Bowen ou de Mrs. Dalloway, de Virginia Woolf. A inxenuidade amorosa de Portia árdeme nas fazulas -seguramente empaticei con ela e coa novela por mor das miñas propias, reiteradas e doorosas frustracións duns días que pintaría con papel de cor Artemisia absinthium-; os delirios de Septimus Warren Smith, pola contra, arríncanme un sorriso cando leo aquilo de "Un non pode traer fillos a un mundo coma este", pecado no que teño caído, e con ledicia, e que me resultaría inimaxinábel naquela canícula pasada. Certamente daría para unha boa parola coa que daquela era a miña Mrs. Dalloway e agora anda polos Madriles ensinando a teenagers, e lucindo eternamente ao meu carón nesta pequena presada de bits rescatados do ano en cuestión e do antergo do que despois sería instagram...
Sem comentários:
Enviar um comentário